Αξιολάτρευτα μικρά παπαγαλάκια, πολύ έξυπνα και με πανέμορφα χρώματα
Εισαγωγή
Αυτοί οι μίνι-παπαγάλοι έχουν έρθει στην Ευρώπη το 1840 και θεωρούνται πλέον οι πιο δημοφιλής φτερωτοί φίλοι του ανθρώπου. Είναι ιδιαίτερα παιχνιδιάρικα πτηνά και πολύ κοινωνικά. Τα παπαγαλάκια μπορεί να μην είναι πολυέξοδα στην φροντίδα τους, όμως ζουν αρκετά χρόνια και αυτό πρέπει να το γνωρίζει όποιος θέλει να τα αποκτήσει.
Τα Budgerigars μπορεί κανείς να τα βρει σε δύο μεγέθη, τα μεγαλύτερα Αγγλικά και τα πιο κοινά Αυστραλιανά. Και τα δύο είδη είναι εξαιρετικά κατοικίδια. Έχουν αρκετούς συνδυασμούς χρωμάτων, πάντοτε με βάση ένα από τα 4 χρώματα πράσινο, κίτρινο, μπλε και άσπρο. Τα πιο αναγνωρισμένα είναι αυτά με το κιτρινοπράσινο φτέρωμα.
Το αρσενικό ξεχωρίζει πολύ εύκολα από το μπλε χρώμα στα ρουθούνια, στην αρχή του ράμφους του, ενώ το ενήλικο θηλυκό έχει καφετί απόχρωση, στο ίδιο σημείο.

Φροντίδα
Ένα ζευγάρι θα είναι πολύ καλή παρέα. Αρσενικό με θηλυκό, ή και δύο αρσενικά μαζί μπορούν άνετα να συμβιώσουν. Μπορεί ένα παπαγαλάκι να εμπιστευτεί πιο εύκολα τον άνθρωπο, αλλά με υπομονή και σωστή προσέγγιση, ακόμη και ένα ζευγάρι μπορεί να ανέβει στο …ίδιο δάχτυλό. Όταν. λοιπόν, ανέβουν στο δάχτυλο σας, ίσως το δαγκώνουν ελαφρά, μη φοβηθείτε, αυτό είναι δείγμα περιέργειας και φιλικής διάθεσης.
Το είδος του κλουβιού τους διαφέρει από αυτό των καναρινιών. Επειδή έχουν την τάση να σκαρφαλώνουν, τα κάγκελα πρέπει να έχουν οριζόντια διάταξη και αυτό θα τους προσφέρει καλή άσκηση σε ράμφος και πόδια. Την άσκηση, πνευματική και σωματική, την έχουν ανάγκη, για να μην πλήττουν και να διατηρούνται υγιή.
Τα παιχνίδια στο κλουβί θα τους δώσουν ευχαρίστηση και όταν τα δείτε να τα δαγκώνουν και να ασχολούνται μαζί τους, τότε είστε σε καλό δρόμο. Μην τους δίνεται όλα τα παιχνίδια μαζί, διαφορετικό κάθε εβδομάδα θα τα ενθουσιάσει. Καλό θα ήταν να τους δίνεται χώρο να πετούν και εκτός του κλουβιού, πάντοτε με κλειστά παράθυρα και πόρτες.
Οι ειδικές μπανιέρες τους προσφέρουν λίγη ώρα διασκέδασης και καθαριότητας. Το έχουν ανάγκη συχνά μες την εβδομάδα (2-4 φορές), όμως μετά τη χρήση να την απομακρύνεται. Ιδανικές θεωρούνται οι κλειστού τύπου, μιας και σας γλυτώνουν από το επιπλέον καθάρισμα. Εάν βλέπετε ότι δεν τη χρησιμοποιούν, πράγμα απίθανο, μπορείτε περιστασιακά, να τα ψεκάσετε από απόσταση, με δροσερό νεράκι, κατά τους θερινούς μήνες
Είναι ανθεκτικά πουλιά, όμως δεν θα ανεχτούν απότομες αλλαγές στη θερμοκρασία. Φροντίστε ώστε ο ήλιος να μην ‘χτυπά’ απευθείας το κλουβί τους. Να μη βρίσκονται εκτεθιμένα σε ρεύματα αέρα και φυσικά σε θηρευτές.
Η πτερόρροια δεν είναι ασθένεια, είναι μια διαδικασία όπου τα πτηνά αποβάλουν το παλιό φτέρωμα, που αντικαθίσταται από το νέο. Τότε πρέπει να αφήνεται το πτηνό στην ησυχία του, παρέχοντάς του τροφή πλούσια σε βιταμίνες και ασβέστιο. Η περίοδος εμφάνισής της είναι συνήθως άνοιξη – φθινοπωρο.

Διατροφή
Οι ανάγκες διατροφής είναι απλές. Ένα καλό μείγμα σπόρων για παπαγαλάκια είναι απαραίτητο να υπάρχει διαθέσιμο συνεχώς στις 2 ταΐστρες του. Μπορείτε κατά διαστήματα να τους προσφέρετε λιχουδιές, όπως το παρλαμέντο (κεχρί), στικς με πολλές γεύσεις, που θα βρείτε στο κατάστημα, αλλά και πρασινάδες και φρούτα, σε μικρές ποσότητες.
Εκτός από ταίστρες και την ποτίστρα τους, αναγκαίο θεωρείται και το σουπιοκόκκαλο, ή την πέτρα ασβεστίου. Και τα δύο κάνουν την ίδια δουλειά, μιας και ακονίζουν το ράμφος τους και παράλληλα παίρνουν και την κατάλληλη δόση ασβεστίου.
Αναπαραγωγή
Μετά την ηλικία των 8 μηνών είναι ώριμα για να ξεκινήσουν την αναπαραγωγή, όμως αν δεν τους προσφέρετε φωλιά, δεν θα γεννήσουν ποτέ αυγά.
Αν πάλι τους προσφέρετε την κλειστή ξύλινη φωλιά ως καταφύγιο, είναι σπάνιο να κάνουν αυγά εάν δεν τους στρώσετε τα κατάλληλα υλικά για να τα εναποθέσουν. Όπως και να ‘χει προτιμήστε την εξωτερική φωλιά, για να μην του μειώσετε τον χώρο του κλουβιού.
Θα δείτε περίπου 5 αβγά και μετά από 2,5 εβδομάδες θα δείτε τους πρώτους νεοσσούς. Θα τους φροντίζει η μητέρα τους κατά τον πρώτο μήνα της ζωής τους.
Είναι λαλίστατα και με υπομονή και επιμονή στην εκπαίδευση θα μπορείτε να σφυράτε μαζί πολλές μελωδίες.